Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
views of my life, of what I admire the most, of what I enjoy
About Me
- demi
- "If we are wasting time and enjoying ourselves we are not wasting time" Paulo Coelho
============================================
ReplyDeleteποσα μυνήματα να κρύβουν δυό εικόνες?
Ενα δάσος το χειμώνα χωρίς φύλλα , να καρτερά γυμνό...
Ενας Κισός ν'αγκαλιάζει ασφυχτικά τον κορμό ωσπου να γίνουν ένα. Το ρυάκι δίπλα να κυλά αμέριμνο , αδιαφορώντας για αυτό το πάθος...
Δυό κρινάκια που μεσ' την παγωνιά τολμούν να ανθίσουν για να κάνουν την διαφορά !
Ενα κουράγιο ! Μιά ελπίδα ! Μιά ομορφιά !
...οτι κρατάμε βαθειά μέσα μας για να παίρνουμε δύναμη και να ονειρεύομαστε!
=============================================
α! έχουμε έναν ρομαντικό εδώ :)?
ReplyDeleteΩ ναι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteΠοιός και τι να φταίει άραγε γι' αυτό;
Αναγνωρίζει κανείς ομως καλύτερα κάτι που του είναι ήδη γνωστό!
Μάλλον δεν θα 'μαι μόνος...
Αλλωστε οπως θα έλεγε και ο ποιητής....(τάχα)
Οι λέξεις είναι σύμβολα που προϋποθέτουν κοινές μνήμες και προοπτικές. Αυτή που πασχίζω τωρα εδώ να εξιστορίσω , είναι μόνο δική μου....
...ενα ρόδο ενα φιλί ενα πουλί.. μπορούν να αναστατώσουν το σύμπαν.... κι’ αυτό που έχει μάλλον σημασία, ειναι η αίσθηση οτι τελικά υπάρχει κάτι πραγματικό…
κατι που δεν αγνοείται !
Μιά αίσθηση που έχει μιαν αύρα διαφορετική!
Ολη η προσπάθεια και η αγωνία είναι
να ανακαλύψουμε την γεύση αυτής της αύρας να αισθανθούμε το αρωμά της ,
σαν σε παραμύθι !
Να την αγγίξουμε φτάνοντας στην υπέρβαση!
Καμμιά φορά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω , μέσα από την μουσική ,τον έρωτα ,την αβέβαιη μνήμη…μεσ’ την παραίσθηση της πτώσης που είναι ελεύθερη και μοιραία…*
και η αγωνία για την παραίσθηση…οτι θα συνεχίσει να μας κυριεύει και θα γυρίζει πάντα με τη ίδια ένταση…σαν σε ξημέρωμα
μεσα στ’όνειρο……
Σ'ευχαριστώ για την φιλοξενία!
Καληνύχτα Demi! καληνύχτα....
Μελωδίες,ψύθιροι,ήχοι, γεμάτοι χρώματα ...
ReplyDeleteενας ύμνος στην άνοιξη που έρχεται...
οτι δεν μπορούμε ή δεν πρέπει να εκφράσουμε ...με λόγια !
http://www.youtube.com/watch?v=2BnkpsKHHNc
Djelem - Codru
Ισως κι ενα συμπλήρωμα στον - όμορφο κόσμο (Demi's) απο την καλή - που μέσα απο αυτό
το blog, δημιούργησε εναν κόσμο , που μπορεί να χωράει.. αλλά και να εκφράζει..ψυχές και αδυναμίες....
pour toi Demi !
“My friend, who are you?”
ReplyDelete"I have the feeling that I am standing before an angel, or a God.”
“Maybe you’re a powerful sorcerer?”
“What makes you so different from the others that even a simple man like me notices it?
”I ask everyone that, and nobody believes me that I don't know the answer”....
Lovely :)
ReplyDeleteDemi ,please delete all comments that you don't like.
ReplyDeleteΠάντα μου άρεσαν πολύ αυτοί οι στίχοι.
ReplyDeleteΠάντα είχαν μια σημασία πολύ ξεχωριστή
για μένα.
Τώρα χαίρομαι που η αύρα τους μπορεί
να με ταξιδεύει !
" ...εδώ βαθειά μου ανθίζει
ένας κήπος για σένα....
Καθώς έπεφτε η βροχή
και δεν ήταν ένα πράσινο φύλλο
για να με μάθει πως χαμογελούνε...
Εσύ χτύπησες το τζάμι μου
και μού 'βαλες κρυφά και σιωπηλά
στην έρημη παλάμη
τους σπόρους της Αγάπης.
Είναι δικός σου ο κήπος μου!
Πόσο κρύωνα τότε.... "
Γ.Ρίτσος
k.m.
Η προσφορά! πολύ όμορφο!
ReplyDelete...θάλασσα! Τολμώ σαν ουρανός μέσα σου να μπώ.
ReplyDeleteΣε κάθε στίχο,
σα να 'ναι σφύριγμα κρυφό,
σταματώ.
Αφουγκράζομαι.
Σε κάθε αράδα - στάσου!
Σε κάθε τελεία κι ένας θησαυρός.
Μάτι! Σαν φώς προς την μεριά σου απλώνομαι,
διαλύομαι.
Απο τη θλίψη
σαν κιθάρα
νιώθω να κουρδίζομαι ξανά,
να μεταμορφώνομαι γι 'άλλη μιά φορά....
...αρχίζω να νιώθω μια έλξη για τη θάλασσα
κι αυτό εξαιτίας μιας κακόβουλης περιέργειας...
..θέλω να πειστώ για την δική μου αστάθεια!
που ακουμπά ο ουρανός την θάλασσα?
Παντού ,πουθενά...μήπως μόνον εδώ, μπροστά μας...
k.m.
Σκέφτηκες να κάνεις ένα δικό σου blog και να βάζεις ένα ένα όλα αυτά τα όμορφα ποιήματα; να τα συνοδεύεις με σκέψεις ή σχόλια, μουσική ή εικόνες; θα μου άρεσε να είμαι επισκέπτης σε μια τέτοια προσπάθεια :)
ReplyDeleteΔήμητρα
ReplyDeleteΤο blog σου είναι καταπληκτικό!
A beautiful day in a wonderful world από όποια μεριά κι αν τον κοιτάξω… πια!
Recovery --how climb the mountain--ότι είχαν επιλέξει τη μοναξιά εκείνη την όμορφη νύχτα---Η αγνώριστη--the road not taken(Το τέλειο!)
Καταφέρνεις με τόσο λίγα να εκφράσεις τόσο πολλά! Πραγματική παιδαγωγός.
Ετσι ανακάλυψα οτι δεν φαίνεται ευκολα , ετσι σε γνώρισα πραγματικά.Πρέπει να σου εκφράσω (νοιώθω την ανάγκη να το κάνω πολύ καιρό τώρα) ότι αισθάνθηκα μεγάλο σεβασμό ,
σπουδαία και όμορφα συναισθήματα για την ποιότητα σου ως άνθρωπος , για τις αξίες σου ,για τις ευαισθησίες σου ,
για οτι σ άγγίζει, για ότι τόσο περιεκτικά σε εκφράζει.
Για ότι τόσο σεμνα σε αναδεικνύει και σε κάνει αυτόματα τόσο ανθρώπινη και τόσο προσιτή!
Είμαι πολύ χαρούμενος που μου επιτρέπεις να επισκέπτομαι την σελίδα σου .
Είμαι πολύ τυχερός που μπορώ να χαίρομαι και να προβληματίζομαι με το blog σου.
Είμαι σχεδόν ευτυχής , θα αποτολμούσα να πω , που μπορω , εστω και ετσι , να φανερώνω τα αφανέρωτα της ψυχής και της καρδιάς….
Ξαφνιάστηκα ! Αλλά ναι ! Υπάρχεις και είναι αλήθεια !
Οσο για το blog ελπίζω να τα καταφέρω και να δημιουργήσω ένα .
Για να είσαι η επίσημη προσκεκλημένη!
Το κούρντισμα των χορδών , οι νότες ,η σύνθεση ,η μουσική…όλη η μαγεία!
Μια ταπεινή σελίδα που θα φιλοξενεί
εναν όμορφο κόσμο , όμορφες μέρες ...
την υπομονή και την αγωνία για να τις ζήσουμε!
k.m.